Ineens is het zo ver, het besluit is genomen. Ik start een caochingsbedrijf. Misschien wel net zo spannend als de keuze waar jij nu voor staat als je kiest voor mij. De vragen vliegen om je oren: Kan ik het wel? Wat moet ik doen? Wanneer is het goed genoeg? Aan wie zal ik hulp vragen? Moet ik naar ieder vraag luisteren of moet ik iedere vraag kunnen beantwoorden?
En dan komt de rust over je heen. Niets doen lijkt geen optie. Je hebt dit al eerder gedaan, alleen zag het er toen anders uit. Je weet dat je het kan, alleen moet je misschien nog even wennen aan de manier waarop. Je staat aan het begin van een volgende stap. Overzien kan je het mogelijk nog niet helemaal. Het pad lonkt, maar waar zal het je naar toe brengen? Dat weet je nooit van te voren. Dat hoort bij een nieuwe stap. Misschien mag ik je wel begeleiden met die eerste eerste stap. Het grote onbekende. Gelukkig heb ik de ervaring dat het altijd iets moois brengt. Al weten we niet wat. Graag bedank ik iedereen die mijn pad al heeft gekruist en die het hebben aangedurfd om de volgende stap samen met mij te zetten. Dat heeft voor jullie én voor mij hele mooie vergezichten opgeleverd. Dank je wel dat je mij hebt weten te vinden. Het doet mij denken aan het lied : Omdat het anders wordt van Bløf:
Wij staan samen stil, Bij de volle maan, Die zilver op ons strooit
Er staat iets te gebeuren, Dat voelen we wel aan, Al weten we nooit wat
Je kijkt me lachend aan, Het is net alsof je vraagt, Waarom je mij vertrouwen mag